Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Οσο εχω φωνη..

Ενα τραγουδακι απο τον ηρωα που εχει αυτο τον τιτλο με εκανε να θυμηθω οτι εχω φωνη και οτι πρεπει να τη χρησιμοποιω.
Τελευταια βρισκω ικανοποιηση να κανω τις σκεψεις μου ριμες, το γουσταρω μα ηθελα να γραψω και εδω στο μπλογκ ακομη ενα κειμενο.
Τη συνεχεια της φρασης αυτης ο καθενας τη συνεχιζει οπως γουσταρει.
Οσο εχω φωνη...θελω να σωπαινω.
και αν καποιος το παραδεχοταν, μαγκια του.
Οσο εχω φωνη...αλλο τοσο θα τη βγαζω..αυτη ειναι η συνεχεια του ηρωα και εγω ταυτιζομαι.
Οσο εχω φωνη...αλλο τοσο θα υπαρχω...και ετσι δινει ενα ακομη νοημα στη δυναμη του λογου.
Γιατι αν δεν το εχετε καταλαβει, μας εχουν παρει τα παντα.
Μας εχει μεινει το μυαλο μας και η φωνη μας για να φωναζουμε αυτα που πιστευουμε.
Αν κραταμε τη φωνη μεσα μας εχουμε χασει το παιχνιδι.
Δε θα αλλαξει τιποτα οσο μενουμε κλεισμενοι στα καβουκια μας.


Η μονες μαχες που χανονται ειναι αυτες που δε δοθηκαν ποτε..

Μάθε από τα λάθη σου

Δεν έχω τίποτα συγκεκριμένο να γράψω στο συγκεκριμένο άρθρο, απλά έχω μία συμβουλή η οποία κατά την γνώμη μου είναι από τις πιο χρήσιμες κατά την διάρκεια της ζωής μας. Να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Φυσιολογικό είναι την πρώτη φορά που κάνουμε κάτι, να κάνουμε διάφορα λάθη, να δυσκολευτούμε, αλλά σε περίπτωση που κάθε φορά προσπαθούμε και από λίγο να επικεντρωνόμαστε στα λάθη μας και να βελτιωνόμαστε, γινόμαστε καλύτεροι και ικανότεροι άνθρωποι. Προοδεύουμε. Είναι από τα χειρότερα πράγματα ένας άνθρωπος να μένει στάσιμος. Ειδικά ένας νέος όπως εμείς. Ειδικά όταν ο έξω κόσμος εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς. Σε περίπτωση που κάθε φορά διορθώνουμε και από ένα μικρό ή μεγάλο λαθάκι, μπορούμε να φτάσουμε ένα πολύ υψηλό επίπεδο. Θέληση να υπάρχει, αλλά πραγματική θέληση...

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Χαλαρωστε..

Ειδα ενα ντοκιμαντερ με μεξικανους, κουβανους και τζαμαικανους.
ΡΕ ΟΙ ΤΥΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΑΡΑ ΤΟΥΣ, ΚΑΝΟΥΝ ΜΑΥΡΟ ΚΑΙ ΠΙΝΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΑ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΝΑ ΖΟΥΝ ΩΣ ΤΑ ΟΓΔΟΝΤΑ-ΕΝΕΝΗΝΤΑ...

και να ζουν καλα! Με αξιοπρεπεια! (τις περισσοτερες φορες..)

Ζουν μεσα στη φτωχεια αλλα δεν τους νοιαζει. Εμεις εδω κοντευουμε να πεθανουμε για μια κωλοοικονομικη κριση. Και πιστεψτε με γι'αυτο δε φταινε τα χορτα που καπνιζουν καθημερινα σαν τον πρωινο καφε τους. Απλα δεν τα παιρνουν όλα τοσο στα σοβαρα. Ισως ο δικος μας κοσμος εχει αποκτησει μια τεραστια ταχυτητα η οποια δε μας επιτρεπει να κανουμε λιγη πλακιτσα, λιγο χαβαλε, να χαλαρωσουμε..

Ολοι τρεχουμε σε αγγλικα, γαλλικα, μπαλετα, πιανο, μπασκετ, ποδοσφαιρα..

Βρισκουμε αληθεια λιγη ωρα για μας? Για να κανουμε κατι που το γουσταρουμε, κατι εξω απο τα συνηθισμενα? Ειναι πολυ λιγα αυτα τα ατομα και εγω τους βγαζω το καπελο.

Μην κανετε τα καθημερινα, απλα και συνηθισμενα!
Πειραματιστειτε. Ισως δυσκολευτειτε στην αρχη. Ενταξει ολοι μας πακετωθηκαμε ολοι μας φαγαμε ηττες..(που λενε οι Ladose) αλλα μετα ολα βρισκουν το δρομο τους.
Καντε κατι πιο πνευματικο, κατι πιο επαναστατικο.
Μην τρωτε τις καθημερινες μαλακιες που σας σερβιρουν...

Η Ιθάκη κάθε Οδυσσέα.

"Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να 'ναι μακρύς ο δρόμος.". Τι πιο ρεαλιστικό, βαθύ και αληθινό από αυτόν τον στίχο;  Γιατί, αυτή είναι η αλήθεια. Η ζωή είναι ένα ταξίδι. Έχει έναν μοναδικό προορισμό. Τον θάνατο. Ένα παράξενο και παράδοξο ταξίδι χωρίς διαφυγή. Παλεύεις να επιβιώσεις, γιατί ο προορισμός σου είναι το τέλος. Αλλά η ζωή πολλές φορές μας φαίνεται χάλια. Πολλές φορές είναι χάλια, επειδή εμείς την κάνουμε. "Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις. Αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου. Αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου...". Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, πολλές φορές τα δημιουργούμε οι ίδιοι. Στην κυριολεξία, πρέπει να εύχεσαι, όπως λέει ο Καβάφης, να 'ναι μακρύς ο δρόμος. Με τους πόνους, τις χαρές, "Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους..." 
.. Γιατί ο προορισμός τίποτα δεν είναι. Ένας ψυχρός, μοναχικός θάνατος. Όλοι ζούμε μαζί, για να πεθάνουμε μόνοι. Τελικά λοιπόν, όλοι γεννιόμαστε για τον προορισμό, μα όλοι ζούμε για το ταξίδι...
...      Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Ένα τέλος = Μια αρχή

Πολλές φορές στεναχωριόμαστε υπερβολικά όταν έρχεται ένα τέλος σε οτιδήποτε στην ζωή μας. Συχνά κολλάμε σε αυτό που τέλειωσε και το σκεφτόμαστε συνέχεια, κοιτάμε πίσω μας αντί να κοιτάμε μπροστά...Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος. Σαφώς και πρέπει να κοιτάει το παρελθόν και να μαθαίνει από αυτό αλλά ποτέ δεν πρέπει να κολλάει σε αυτό και να μην κοιτάει το μέλλον. Ότι έγινε έγινε, ότι τέλειωσε τέλειωσε, ίσως να ξαναεπαναληφθεί κάτω από διαφορετικές προυποθέσεις αλλά ποτέ κατά τον ίδιο τρόπο, όπως παλαιότερα. Ίσως να είναι πιο ευχάριστο, ίσως πιο δυσάρεστο μα σίγουρα διαφορετικό. Πάντως σίγουρα κάθε φορά που τελειώνει κάτι αρχίζει κάτι άλλο. Γι' αυτό σκεφτόμενοι θετικά πάντα θα πρέπει να βλέπουμε την καινούργια αρχή και να προσπαθούμε να είναι όσο το δυνατόν καλύτερη, πιο επιτυχημένη και να μάθουμε να μην κάνουμε τα ίδια λάθη με το παρελθόν. Δυστυχώς πολλές φορές ζούμε επαναπαυμένοι στο παρόν και ξεχνάμε ότι όλο αυτό που ζούμε κάποτε θα τελειώσει, γιατί όλα έχουν ένα τέλος. Και δυστυχώς όταν τελειώσει πολλές φορές χανόμαστε και γινόμαστε υπερβολικά απαισιόδοξοι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι από την στιγμή που κάτι τελειώνει αρχίζει κάτι καινούργιο που από εμάς τους ίδιους εξαρτάται αν θα είναι χειρότερο ή καλύτερο. Άλλωστε συχνά ψάχνουμε μία αφορμή για μία νέα αρχή, όταν όμως μας δίνεται δεν είμαστε ευχαριστημένοι ή δεν είμαστε τόσο πρόθυμοι για μία ριζική αλλαγή. Και όμως δεν θα έπρεπε; Εγώ θα συνιστούσα λοιπόν να μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος, να μην επαναπαυόμαστε στο παρόν και πάντα να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε στο μέλλον. Ότι έγινε έγινε, δεν πρόκειται να αλλάξει εκτός και αν το προσπαθήσουμε...

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Πέρι δικτύωσης.

Είμαστε η γενιά του facebook. Της αποξένωσης, της απομόνωσης, τα θύματα της κοινωνικής δικτύωσης, του twitter, του πληκτρολογίου και τα λοιπά. Αυτό λένε πως είμαστε. Ναι ρε φίλε, θα μπω "μια ώρα" στο ίντερνετ, και τελικά θα κάτσω τρεις. Θα μιλάω με τις ώρες στο facebook, με τους φίλους μου. Θα παίζω ηλίθια παιχνιδάκια στο ίντερνετ για να περάσω την ώρα μου. Αυτό δεν με κάνει ούτε εθισμένο, ούτε άχρηστο, ούτε καταδικασμένο. Μπορεί να μην διαβάσω μια μέρα και να μπω στο ίντερνετ. Δεν σημαίνει πως δεν διάβασα λόγω του ίντερνετ. Δεν διάβασα λόγω του διαβάσματος. Δεν είμαι εγώ ο εθισμένος και οι υπόλοιποι τα διαβαστερά παιδιά. Όταν μπαίνω στις 4 το μεσημέρι στο facebook έχει 1000 άτομα μέσα. Έτσι επικοινωνούμε, σπάμε πλάκα, παίζουμε, μιλάμε. Δεν είναι ότι λέμε "ti kneis? kla. ti nea? kla." αυτό ΝΑΙ, είναι χάσιμο χρόνου. Το facebook, είναι η βόλτα μου με τους φίλους μου τις μέρες που δεν μπορώ να βγω έξω. Το youtube, είναι το σινεμά μου, το google η εγκυκλοπαίδεια μου, το piratebay το εμπορικό μου κέντρο, το μπλογκ είναι η ζωή μου σε μικρογραφία. Μπορεί να μην γίνω γιατρός, αλλά έχω όνειρα. Το ίντερνετ, δεν θα μου τα καταστρέψει. Θα με εμψυχώσει, θα με ηρεμίσει, όταν τα εμπόδια των ονείρων μου, το σύστημα, θα με εξουθενώνουν. 

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Ροή στη διαδικασία της ζωής

Δεν μπορέις ποτέ να περάσεις το ίδιο ποτάμι.Όπως το νερό κυλάει έτσι και η ζωή βρίσκεται σε διαρκή κίνηση.Τίποτα δεν είναι σταθερό.Όποιο και να είναι το πρόβλημά σου στο μέλλον, θυμήσου ότι τίποτα δεν μπορεί να μείνει σταθερό αλλά πρέπι να κινηθεί μαζί με το ζωντανό σου πνεύμα.Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι "ζούμε" δεν "ζούμε για να".Το νόημα της ζωής είναι ότι πρέπει να ζείς και να μην το ανταλλάσεις με τίποτα αυτο.Ο James Allen κάποτε είπε "κάθε άνθρωπος είναι κυριολεκτικά αυτό που πιστέυει οτι είναι".Η πραγματική ουσία της ζωής είναι η ελεύθερη κίνηση του πνεύματος.Το νόημα της ζωής είναι να δημιουργέις.Το να ζεις σημαίνει να εκφράζεσαι και για να εκφράζεσαι πρέπει να δημιουργείς.Η δημιουργία δεν είναι ποτέ επανάληψη.Το να ζεις σημαίνει να εκφράζεις τον εαυτό σου ελεύθερα στη δημιουργία.Η ζωή μερικές φορές είναι δυσάρεστη.Η ζωή είναι μια διαδικασία σε ανηαρή ροή και σε κάποια σημεία της μπορεί να γίνει δυσάρεστη.Μπορεί να αφήσει τραύματα όμως η ζωή ρέει σαν το τρεχούμενο νερο.Για αυτό πρέπει να πορευόμαστε θαρραλέα γιατί κάθε εμπειρία μας δίνει ένα μάθημα.Πάντα πρέπι να συνεχίζουμε γιατί η ζωή έτσι είναι: κάποτε είναι καλή μαζί μας και κάποτε όχι.